Welkom op onze website!

Wij zijn Eric en Lily ten Brucke en wij wonen in het mooie landelijke Drenthe.

Wij zijn liefhebbers van de Oud duitse herder vanwege hun uitstraling, mooie lange vacht en stabiele karakter.

Wij stellen het welzijn en de gezondheid van onze honden voorop.

Ze leven bij ons in huis want ze zijn een deel van ons gezin.

Bij ons zijn het echte huishonden dus geen werklijn en daar selecteren we ook op bij een dekreu .

Dat betekend niet dat ze niet willen of kunnen werken maar dat betekend dat ze van nature niet overdreven gedreven zijn en onrustig omdat ze moeten. onze honden hebben geen werkstress.

Wij hebben maar een keer per jaar een nestje.

Voor ons is het fokken dus hobbymatig.

Gezondheid van onze honden en hun nakomelingen staat voorop, daarom zijn onze honden via de vereniging aangekeurd en de heupen getest op HD en ED , ook word er getest op  DM ,dwerggroei en mdr1 en daarnaast nog op vele andere ziekten en of afwijkingen .

Wij testen via Embark en kunnen daarmee ook goed kijken naar de verwandschap zodat we een goede keuze kunnen maken welke reu we kunnen gaan inzetten voor een nestje.

Rasstandaard Oud duitse herder

Algemeen verschijningsbeeld

De Oudduitse Herdershond is middelgroot, licht gestrekt, krachtig

en goed gespierd, de knoken zijn droog en de totaalstructuur is

vast. Belangrijke verhoudingen in maat: De schofthoogte bedraagt

voor reuen ca. 64 cm, bij teven ca. 58 cm. De romplengte overtreft

de maat van de schofthoogte met ongeveer ca. 14%.

Karakter

De Oudduitse Herdershond moet in zijn karakterbeeld evenwichtig,

zenuwvast, zelfverzekerd, absoluut onbevangen en (zonder

prikkeltoestand) goedaardig zijn. Daarbij is hij opmerkzaam en

handelbaar.

KOP

De kop is wigvormig, in overeenstemming met de lichaamsgrootte

(ongeveer 40% van de schofthoogte), zonder plomp of overstrekt te

zijn, in het totaal droog en tussen de oren matig breed. Het

voorhoofd is van voren en van opzij gezien slechts weinig gewelfd

en zonder of slechts met zwak aangeduide middengroef. De

verhouding tussen bovenschedel en gezichtsgedeelte bedraagt

50% - 50%. De breedte van de bovenschedel komt ongeveer

overeen met de lengte van de bovenschedel. De bovenschedel gaat

(van boven gezien) van de oren tot de punt van de neus, gelijkmatig

verkleinend via een schuin verlopende, niet scherp gevormde stop

over in het wigvormig verlopende gezichtsdeel (vang) van de kop.

Boven en onderkaak zijn krachtig ontwikkeld. De neusrug is recht,

een dip of welving is niet gewenst. De lippen zijn strak, goed

sluitend en van donkere kleur.

NEUS

Deze moet zwart zijn.

GEBIT

Moet krachtig, gezond en volledig zijn (42 tanden volgens de

tandformule). De Oudduitse Herdershond heeft een schaargebit,

dat wil zeggen dat de snijtanden als een schaar in elkaar moeten

grijpen, waarbij de snijtanden van de bovenkaak als een schaar

over die van de onderkaak snijden. Tanggebit, boven voor- en

onder voorbijten is foutief, evenals grotere tussenruimtes tussen de

tanden (plaatsing met leemten). Foutief is eveneens een recht vlak

van de snijtanden. De kaakbeenderen moeten krachtig ontwikkeld

zijn opdat de tanden diep in het tandbeen ingeworteld kunnen zijn.

OGEN

De ogen zijn middelgroot, amandelvormig, iets schuin liggend en

niet uitpuilend. De kleur van de ogen moet zo donker mogelijk zijn.

Lichte, priemende ogen zijn niet gewenst, aangezien ze afbreuk

doen aan de uitdrukking van de hond.

OREN

De Oudduitse Herdershond heeft staande oren van middelmatige

grootte, die rechtop en gelijk gericht gedragen worden (niet

zijwaarts getrokken). Ze lopen spits uit en zijn met de oorschelp

naar voren gericht. Tip- en hangoren zijn foutief. In beweging of in

rusttoestand naar achteren gericht gedragen oren zijn niet foutief.

HALS

De hals moet krachtig, goed bespierd en zonder losse keelhuid

(wammen) zijn. De hoek ten opzichte van de romp (een horizontale

lijn) bedraagt ongeveer 45%.

LICHAAM

De boven belijning verloopt, zonder een zichtbare onderbreking,

vanaf de hals aanzet over de goed ontwikkelde schoft en over de

rechte rug tot aan de licht afvallende croupe. De rug is vast, krachtig

en goed bespierd. De croupe moet zonder onderbreking van de

boven belijning overgaan in de staartaanzet. De lendenen zijn

breed, kort krachtig gevormd en goed bespierd. De borst moet

matig breed zijn, de onderborst zo lang mogelijk en uitgesproken.

De borstdiepte moet ongeveer 45% tot 48% van de schofthoogte

bedragen. De ribben behoren een matige welving te tonen, een

tonvormige borst is net zo foutief als vlakke ribben.

De staart reikt minstens tot aan het spronggewricht, evenwel niet

over het midden van de achtervoet. Ze is aan de onderzijde iets

langer behaard en wordt in een licht afhangende boog gedragen,

waarbij ze in opwinding en bij beweging meer opgeheven gedragen

wordt, evenwel niet boven de ruglijn. Operatieve correcties zijn

verboden.

Voorhand

De voorste ledematen zijn van alle zijden bezien recht en van voren

bezien absoluut parallel. Schouderblad en opperarmbeen zijn van

gelijke lengte en door middel van krachtige bespiering vast tegen

het lichaam gelegen. De hoeking van schouderblad en opperarm

bedraagt in het ideale geval 90%, doorgaans tot 110%. De

ellebogen mogen noch in stand noch in de beweging uitgedraaid

worden en evenmin naar binnen qedrukt zijn. De onderarmen zijn

van alle zijden bezien recht en absoluut parallel staande ten

opzichte van elkaar, droog en vast bespierd. De voormiddenvoet

heeft een lengte van ongeveer eenderde van de onderarm en heeft

een hoeking met deze van ongeveer 20% tot 22%. Zowel een te

schuin staande voormiddenvoet (meer dan 22%) als een te steil

staande voormiddenvoet (minder dan 22%) beïnvloeden de

gebruiksgeschiktheid, in het bijzonder het uithoudingsvermogen. De

voeten zijn rond, goed gesloten en gewelfd. De voetzolen zijn hard

maar niet bros. De nagels zijn krachtig en donker van kleur.

Achterhand

De plaatsing van de achterpoten is licht terugstaand, waarbij de

achterste ledematen van achteren bezien parallel ten opzichte van

elkaar staan. Boven- en onderschenkel zijn van ongeveer gelijke

lengte en vormen een hoek van ongeveer 120%. De dijen zijn

krachtig en goed gespierd. De spronggewrichten zijn krachtig

gevormd en vast. De achter middenvoet staat loodrecht onder het

spronggewricht. De voeten/tenen zijn gesloten, licht gewelfd, de

zolen hard en van donkere kleur, de nagels krachtig, gewelfd en

eveneens donker van kleur.

GANGWERK

De Oudduitse Herdershond is een draver. De ledematen moeten in

lengte en hoekingen zo op elkaar afgestemd zijn dat zij, zonder

wezenlijke verandering van de rugbelijning, de achterhand tot aan

de romp verplaatsen kunnen en met de voorhand net zo ver kunnen

uitgrijpen. Iedere neiging tot overhoeking van de achterhand

vermindert de vastheid en het uithoudingsvermogen en daarmee de

gebruikswaarde. Bij correcte verhoudingen in de bouw en

hoekingen is een ruim uitgrijpend, vlak over de bodem gaand

gangwerk mogelijk, dat de indruk geeft van voorwaarts gerichte,

moeiteloze bewegingen. Bij een naar voren geschoven hoofd en

licht opgeheven staart ziet men bij een gelijkmatige en rustige draf

een vanaf de oorpunten over de nek en de rug tot aan de punt van

de staart licht gebogen en niet onderbroken rugbelijning.

HUID

De huid is (los) aanliggend zonder evenwel plooien te vormen.

BEHARING

De Oudduitse Herdershond wordt uitsluitend gefokt met lang

stokhaar met onderwol.

Het dekhaar is lang, zacht en niet vast aanliggend, met

waaiers/pluimen aan oren en benen, vol behaarde broek en zeer vol

behaarde staart naar beneden waaiervormig. Aan het hoofd met

daarbij inbegrepen de binnenkant van oren en de voorkant van de

ledematen, aan de benen en tenen kort. Maar aan de hals langer en

sterker behaard, daarbij nagenoeg manen vormend. Aan de

achterkant van de benen wordt het haar langer tot aan het

middenvoorvoet gewricht respectievelijk het spronggewricht en

vormt aan de achterkant van de dijen een duidelijke volle broek.

KLEUREN

In principe zijn alle kleuren toegestaan met uitzondering van wit

(ongewenst). De neusspiegel moet bij alle kleurslagen zwart zijn.

Ontbrekend masker, lichte tot priemende oogkleur, lichte nagels en

rode staartpunt duiden op pigmentzwakte.